I walked by a pair of BOSE headphones while shopping at Costco, and decided to return and consider them on a day when I had more time. When I got home, I saw that the Costco coupon book had just arrived in the mail. I flipped to the second page and found the $100 headphones were going to be $25 off in a matter of days. I was elated and relieved that I hadn’t purchased them earlier that day. I asked myself why I was so happy.
It wasn’t about the headphones, because I didn’t even know if I wanted to purchase them at all, sale or no sale. But it was the idea that I had essentially already saved $25. The idea that I had averted feeling like a fool for seeing a cheaper price a few days after I had already made my purchase. The idea that I just made good use of future time by not having to stand in line to get a price adjustment.
I felt like I had already won. But nothing tangible even happened, all of it was in my head. Have you ever caught yourself smiling at the thought of gaining (or not losing) something? Or frowning in disappointment at the thought of losing (or not gaining) something? If instead of just thinking about it, you were to actually become the owner of that something, would your happiness or sadness be more justified? To me, actually owning it doesn’t matter if the mere thought of owning it already evoked emotion. It’s already a signal that attention is required.
เดินผ่านหู้ฟังที่คอสโก้ คิดว่าวันไหนมีเวลาจะกลับมาพิจารณาอีกที พอกลับถึงบ้านเห็นว่าสมุดคูปอนของคอสโก้มาพร้อมจดหมายของวันนั้นพอดี เปิดไปหน้าที่ 2 เห็นว่าหูฟังที่เราเพิ่งเห็นวันนี้ ราคาเต็ม $100 จะลด $25 ภายในไม่กี่วัน ดีใจ โล่งอกว่าไม่ได้หลงซื้อไปก่อน ถามตัวเองว่า จะดีใจไปทำไม
จริงๆ แล้วไม่ค่อยเกี่ยวกับหูฟังเท่าไหร่ เพราะยังไม่ได้คิดว่าอยากได้จริงหรือเปล่า ถึงจะลดหรือไม่ลดก็ตาม แต่ดีใจเพราะคิดว่าได้กำไรไปเรียบร้อย $25 รู้สึกพอใจที่ไม่ต้องไปเห็นราคาลดสองสามวันหลังจากที่ซื้อราคาเต็มไปแล้ว แค่คิดว่าไม่ต้องยืนต่อแถวคอยปรับราคาหูฟังก็มีความสุขแล้ว
เหมือนกับว่าเราชนะไปเรียบร้อย แต่ในความเป็นจริง ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเกิดขึ้นเลย เคยไหม เพียงคิดว่าจะได้ (หรือแค่ไม่เสีย) ก็ยิ้มแล้ว หรือ เพียงคิดว่าจะเสีย (หรือแค่ไม่ได้) ก็หน้าบูดเรียบร้อยแล้ว ถ้าแทนที่จะคิดเฉยๆ เราได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นจริงๆ ความรู้สึกว่าดีใจหรือเสียใจ จะมีเหตุมีผลมากกว่านี้ไหม สำหรับนิ คิดว่าการเป็นเจ้าของไม่ได้ขึ้นอยู่กับการได้มาอยู่ในมือจริงๆ เพราะเพียงคิดก็เกิดความรู้สึกแล้ว แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าเรามีเรื่องต้องพิจารณา
No Comments