Two pigeons were hanging out by the doorway. As I walked towards them, one scurried off to the left and the other one flew into the building. The one that flew into the building got trapped and despite all our coaxing and gesturing, couldn’t find its way out. It just kept flying straight into the recently washed windows, slamming its head and falling to the floor.
It made me think about a story of regret and guilt that someone recently told me. If you’re the one who survives, you replay the situation over and over, you live with the “what if’s,” and survivor’s guilt. “Why did I have to survive?” If you’re the one who gets stuck in trouble, you suffer, and you might even die. “Why did it have to be me?”
When it’s pigeons, it’s easy to see that it was just the result of different instincts and timing. But when it comes to people, it’s easy to blame ourselves, blame others, and hang onto that everlasting guilt. If we could take a step back and see ourselves like we see those pigeons, we would understand the causes leading up to all those unfortunate events, and we’d be better equipped to deal with our guilt. In other words, we’d have a better understanding of the laws of karma.
นกสองตัวเดินเล่นอยู่หน้าร้าน พอเราเดินเข้าร้าน นกตัวนึงบินหนี นกอีกตัวบินเข้าร้านไปติดอยู่ที่ช่องแคบ เราพยายามบอกและกวักๆ ให้มันออกทางประตู นกก็ไม่เหมือนจะเข้าใจ บินไปเอาหัวฟาดหน้าต่างที่ใสสะอาดแล้วตกลงมาหลายครั้งทีเดียวกว่าจะหาทางออกไปได้
ทำให้เราคิดถึงเรื่องของความเสียดายและรู้สึกผิดของคนคนนึงที่เพิ่งได้ฟังมา ถ้าเราเป็นฝ่ายรอด เราก็จะคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดเวลา บอกตัวเองว่าเรื่องไม่ควรเกิดแบบนี้ โทษตัวเอง ทำไมต้องเป็นเราที่รอดด้วย รู้สึกผิด ทุกข์ใจจังเลย แล้วถ้าเราเป็นฝ่ายที่ไม่รอด เราก็ทุกข์เช่นเดียวกัน อาจจะถึงตายด้วยซ้ำ
พอเป็นนก เห็นชัดเจนว่าเป็นเพียงเรื่องจังหวะและไหวพริบ แต่พอเป็นเรื่องคน มันง่ายมากที่จะโทษตัวเองโทษคนอื่น ไม่ยอมปล่อยความรู้สึกผิดที่หมกมุ่นอยู่ในใจมาเป็นเวลานาน ถ้าเราสามารถถอยกลับมาก้าวนึง มองเรื่องตัวเองเหมือนเรื่องนก เราจะเห็นและเข้าใจเหตุการณ์ที่นำมาให้เกิดเรื่องทุกข์ใจนี้ แล้วเราจะแก้ไขความรู้สึกผิดในใจเราได้ ก็คือ เราจะเข้าใจกฎแห่งกรรมดีขึ้นนี่เอง
No Comments