“I don’t like people using my things. They’re not careful and break them.”
“If you don’t let them use your things, then maybe they won’t let you use theirs.”
“I don’t want to use their things.”
“But, it’s still nice to share.”
“Why? They don’t have anything that I could ever possibly want.”
Why should we share when there’s nothing for us in return? That’s a good question. Those who love to give or share know the results of sharing, and so they are motivated to continue to share with others. But for those who don’t share and haven’t experienced the results of sharing, what is a compelling reason to start? Why should the haves consider sharing with the have nots?
I mulled over this topic during lap swim. As we were swimming two to a lane, we looked up to see a man and a woman walking up and down the poolside, trying to find a lane to join. But all the lanes were already doubled up. Instead of asking to join a lane, the two of them sat and waited for someone to leave. I waved the guy over to our lane and told him he could share with us. We had nothing to gain. In fact, we had to readjust and swim in a circle to accommodate a third person in our lane. But I was happy to do it.
Why? Because I hate interrupting someone’s workout, asking to share the lane, and dealing with their response, “Can’t you find another lane?” “I’ll be out in fifteen minutes, can’t you just wait?” It’s ridiculous how the courtesy of informing someone you’re going to join them has turned into an actual question. We are all paying to use the pool, and no one has more of a right to allow or deny usage just because they arrived a few minutes earlier.
I willingly shared because I don’t believe it’s right to claim pool lanes, and I don’t want to contribute to that selfish culture. That was the answer I had been searching for. We live in a world where we are all affected by each other; our every action becomes a part of that world. Each time we choose to be selfish, we’re putting selfish energy into the community. Each time we choose to share, we’re putting sharing energy into the community. And who is the community? We are.
To someone who doesn’t believe in sharing because there’s no personal benefit, I’d say, take a closer look. It’s all about personal benefit. Sure, it might be true that you’ll never need to call on the repayment of the your kindness. But sharing isn’t for others, it’s for you. You’re creating the world you live in. Do you want it to be an aggressive world, or a do you want it to be a peaceful world? It’s your call.
“ไม่ชอบให้คนมาใช้ของของเรา เขาไม่ระวังตอนใช้แล้วก็ทำของเราพัง”
“ถ้าไม่ให้คนอื่นใช้ของของเรา เขาก็อาจจะไม่ให้เราใช้ของเขาก็ได้นะ”
“ไม่อยากใช้ของของเขา”
“แต่ว่าการที่จะแบ่งของมันเป็นสิ่งที่ดีนะ”
“ทำไมหละ เขาไม่มีอะไรที่เราจะอยากได้นิ”
น่าคิดนะ ถ้าเราจะไม่ได้อะไรตอบแทนแล้วเราควรแบ่งของของเราให้คนอื่นทำไม คนที่เคยแบ่งก็รู้ถึงผลที่จะตามมา ก็แบ่งต่อไปเรื่อยๆ แต่คนที่ไม่เคยแบ่งของให้กับคนอื่น ไม่เคยรู้สึกถึงผลของการแบ่ง แล้วยิ่งคนที่มีเยอะ เราจะบอกคนกลุ่มนี้ว่าอย่างไรดี ถึงจะฟังขึ้น ว่าการแบ่งของที่เรามีเป็นสิ่งที่ดี
ว่ายน้ำไปก็พิจารณาไป ว่ายอยู่กับอีกคนนึง แบ่งเลนคนละครึ่ง เงยหัวขึ้นจากน้ำก็เห็นผู้ชายกับผู้หญิงต่างคนต่างหาเลนที่จะลงไปว่ายน้ำ แต่ทุกๆเลนก็มีสองคนว่ายอยู่ก่อนแล้ว ผู้ชายและผู้หญิงก็นั่งลงรอให้คนขึ้นจากสระ เราโบกมือให้เขามาว่ายกับเรา พอผู้ชายลงมาว่ายกับเรา ก็เป็นสามคน ต้องว่ายตามๆกันไป ตามเข็มนาฬิกา เราไม่ได้ได้ประโยชน์อะไรจากการที่เพิ่มคนในเลนเรา แต่ก็ยินดี ดีใจที่ได้ทำ
ทำไมถึงยินดีหรือ เพราะเราไม่ชอบการที่ต้องโบกให้คนที่กำลังว่ายอยู่หยุดเพื่อที่เราจะได้ขอว่ายกับเขาด้วยคน และพอถามแล้วก็ได้รับคำตอบว่า “ไม่สะดวกนะ ไปว่ายกับเลนอื่นไม่ได้เหรอ” หรือ “อีก 15 นาที รอไม่ได้เหรอ” แค่จะบอกว่าจะว่ายด้วย กลายเป็นขอจริงๆเลยหรือเนี่ย ทุกๆคนก็จ่ายเงินเพื่อที่จะใช้สระเหมือนกัน ไม่มีใครมีสิทธิเหนือใครที่จะอนุญาตหรือปฏิเสธคนอื่น แค่เพราะตัวเองลงสระก่อนไม่กี่นาที
เราเต็มใจที่จะแบ่งเลนเพราะเราคิดว่า การเป็นเจ้าของเลนไม่สมควร และเราก็ไม่อยากจะเป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่ทำแบบนั้น นี้แหละ คือคำตอบที่กำลังค้นหาอยู่ เราอาศัยในโลกใบนี้อยู่ ใครทำอะไรมีผลกระทบทั้งนั้น เราเลือกที่จะเห็นแก่ตัว เราก็สร้างโลกที่เห็นแก่ตัว เราเลือกที่จะมีน้ำใจแบ่งปันให้ผู้อื่น เราก็สร้างโลกที่มีน้ำใจ แล้วโลกนี้คือใคร ก็คือเราไง
สำหรับคนที่ไม่คิดที่จะแบ่งเพราะไม่มีอะไรที่อยากได้จากคนอื่น ให้พิจารณาอีกทีนะ ผลประโยชน์ของเราทั้งนั้น จริง เราอาจจะไม่มีวันที่จะทวงน้ำใจที่เราแบ่งให้คนอื่นไป แต่การมีน้ำใจมันไม่ได้มีให้คนอื่น มันมีไว้ให้ตัวเราเอง เรากำลังสร้างโลกที่เราอยู่อาศัย เราต้องการให้มันเป็นโลกแห่งการแย่งชิงกัน หรือ โลกแห่งน้ำใจหละ เลือกเอา
No Comments