I sent a couple questions to a colleague via a messaging app, and although they were marked “Read,” he didn’t respond. I got annoyed, thinking of all the times he had messaged me, asking urgent questions, redundant questions, questions he should’ve had to answers to, and each time I responded swiftly and decisively. I thought to myself, “Fine, be that way. I won’t reply to you the next time you need my help! See how you like that!”
As soon as I thought that, I heard Mae Yo’s voice, “Whatever someone does is a reflection of who they are.” How many times had she told me, calling someone a “bitch” doesn’t make them one, but it sure shows what kind of class you have.
Alright, so I won’t fight fire with fire. But it still didn’t stop me from seeing his unresponsiveness as “fire.” Why? Because I valued full attention and speedy replies. But was I always swift with my responses? I was often guilty of taking two days to reply to a simple “how are you” text, weeks to reply to an email asking for advice, or even a month to call someone back. But my reasons were all valid. I wanted the response to mean something, I needed time to think it through, or honestly, I just plain old forgot. Either way, if I can’t be the shining example of responsiveness I surely can’t expect others to be.
ส่งคำถามในไลน์ให้เพื่อนแต่เช้า ในแอ๊บก็บอกว่าอ่านแล้ว แต่เขาก็ไม่ตอบมา เราโกรธทันทีที่เห็นว่าอ่านแล้ว คิดถึงหลายต่อหลายครั้งที่เขาถามอะไรเรา ซึ่งเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบเดี๋ยวนั้น คำถามที่เขาควรจะรู้คำตอบเอง คำถามซ้ำๆ ที่เคยถามมาแล้ว แต่ละครั้งเราก็ ตัดสินให้เขาทันที ตอบเขาไปทันที คราวนี้พอเห็นว่าเขาอ่านข้อความเราแล้วแต่ไม่ตอบ ก็คิดว่า “ดี จำไว้ ต้องการความช่วยเหลือจากเราเมื่อไหร่แล้วจะรู้กัน”
พอคิดเสร็จก็ได้ยินเสียงแม่โยในหู “ใครทำอะไร ก็เป็นการ ประกาศว่าตัวเองเป็นคนแบบนั้น” กี่ครั้งที่แม่โยบอกเราว่า การที่เราจะบอกคนอื่นว่าเขา “เลว” ไม่ได้ทำให้คนนั้นเลว แต่มันกลับทำให้เห็นว่าคยที่พูดว่าคนอื่นเลวเป็นคนิย่างไรมากกว่า
โอเค ก็ได้ งั้นเราจะไม่ถือว่า ตาต่อตา ฟันต่อฟัน แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเห็นการ ไม่ตอบของเขาว่าเป็นการกระทำที่ไม่ดี เพราะเราถือว่าการตอบทันที การทำอะไรต่อะไรเร็วๆ เป็นสิ่งที่ดีเท่านั้น แต่เราหละ เราตอบทันทีทุกครั้งไหม บางทีเราก็ใช้เวลาสองวันเพื่อจะตอบข้อความของเพื่อนที่เขียนมาว่า “สบายดีไหม” หรือใช้เวลาเป็นหลายอาทิตย์เพื่อจะตอบเพื่อนที่ขอความเห็นของเรา หรือ ยังเคยใช้เวลาเดือนนึงที่จะโทรกลับไปคุยกับเพื่อน แต่ละครั้งเรามีเหตุผลที่จำเป็น เหตุผลที่ดี ฟังขึ้น คือไม่อยากตอบโหลๆ อยากคิดดีๆ ค่อยตอบ หรือ ยุ่งมาก ลืม อย่างไรก็ตาม ถ้าเราเองยังทำไม่ได้ทุกครั้ง ก็คงต้องอายตัวเองสักหน่อยถ้ายังคิดว่าคนอื่นจะต้องตอบทันทีทุกครั้ง
No Comments