A boy didn’t finish his meal. I told him that no one was going to want his leftovers. He shrugged and said, “The poor kids in India want to eat it.”
I told him, “I doubt that. Who would want to eat someone else’s scraps, if they could choose not to? Just because they will, doesn’t mean they want to. Just like people who work at your home. Given a choice to pick whatever job they want, no one would want to be your maid and clean up your mess.”
He looked shocked. I was shocked that he looked shocked. All my life, my parents, my cousins, my aunts, my uncles, my grandma, my mom’s employees, everyone who surrounded me as a child has reinforced the idea that people are equal in being human. Job titles don’t determine someone’s worth. Rather, their personal values, their wisdom, the choices they make in tough situations, those are the things that determine a person’s worth.
But wait. In feeling put off by the boy’s values, wasn’t I essentially viewing him the way he viewed people who were poorer than he was? While he used money, I used personal values to measure someone’s worth. But we were doing the same thing: looking down on others. Shocked (at myself this time), I immediately leapt off of my high horse.
เด็กคนนึงกินข้าวไม่หมด เราบอกเขาว่า จะไม่มีใครอยากกินของเหลือหรอกนะ เด็กก็ตอบว่า “เด็กจนๆ ที่อินเดียไง เขาอยากกินของเหลือเรา”
เราบอกเด็กว่า “ไม่น่าจริง ถ้าเลือกได้ ใครจะไปอยากกินของเหลือของคนอื่น แค่ว่าเขาจะทำ ไม่ได้แปลว่าเขาอยากทำ ดูคนที่ทำงานที่บ้านเธอสิ ถ้าเขาสามารถเลือกได้ ใครจะมาอยากเป็นคนใช้ คอยเก็บตามหลังเธอ”
เด็กก็ตกใจ เราก็ตกใจว่าเขาตกใจ ทั้งชีวิต พ่อแม่ ลุงๆ ป้าๆ อาม่า คนที่ทำงานกับแม่ ทุกๆ คนสนับสนุนความเชื่อว่าคนทุกคนเสมอกันในการเป็นมนุษย์ คุณค่าของคนไม่ได้มาจากตำแหน่ง แต่มันมาจากการตัดสินและการกระทำของเขาในเรื่องท้าทาย การให้ค่าของเขา ปัญญาของเขา
แต่เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้เราไม่ชอบการให้ค่าของเด็กคนนั้น แต่เราก็มองเด็กเหมือนที่เด็กมองคนที่จนกว่าเขาไม่ใช่หรือ เด็กใช้เงิน แต่เราใช้ระบบการให้ค่าส่วนตัวของเรามาตัดสินและตีค่าคนอื่น เราทำแบบเดียวกันเลย คือ ดูถูกคนอื่น คราวนี้เราตกใจตัวเอง ไม่กล้าแล้ว อายหวะ
No Comments