While loading up on 25lb cases of cooking oil in the restaurant warehouse store, I stopped and moved my blue cart so a man could push his by in the cramped walkway. He stopped, turned back and said, “Let me help you.” And he helped carry a case of oil onto my cart.
As I reached the checkout area, where customers had carts overflowing with cases and cases of goods, I left my cart behind the long lines, walked over to a cashier standing at a closed register and asked if she was opening. She said yes, so I walked back to my cart and pushed it over to her register. As I neared the register, a man who was second in line at the adjacent register yelled over to me, “You know she’s going to take the next person in line, right?” Although he was still physically in his line, he was verbally reserving a spot in the new, unopened line.
Having just experienced the first man’s generosity, the second man’s self-serving nature seem much uglier. But who was doing the right thing? Was it right to look out for others or was it right to look out for ourselves? If it was right to put others first, then you wouldn’t fight for your spot in line. If it was right to put yourself first, you wouldn’t stop to help someone help who might need it.
But maybe the middle path was somewhere in between. Maybe what was smart was a little of that selflessness and a little of that selfishness, depending on what the situation called for. Not being tied down to a particular M.O., but having the flexibility to adapt. What do you think?
ไปซื้อของเข้าร้าน กำลังยกลังน้ำมันหนักๆ ลังละ 11.5kg ขึ้นรถเข็น เห็นผู้ชายคนนึงเดินมาทางเรา ก็เลยหยุดและย้ายรถเข็นเราออกจากทางเดินของเขา เขาเดินกลับมาแล้วก็บอกเราว่า “มา ฉันช่วย” แล้วก็ยกน้ำมันลังนึงขึ้นรถเข็นให้เรา
พอไปถึงที่จ่ายเงิน คิวแต่ละคิวก็ยาวมาก รถเข็นของแต่ละคนก็เต็มไปด้วยลังต่างๆ เราเอารถเข็นของเราไปจอดไว้ข้างหลังคิว แล้วเดินไปถามพนักงานที่ยืนอยู่หน้าที่จ่ายเงินที่เปิดอยู่ว่าเขากำลังจะเปิดหรือเปล่า เขาตอบว่าจะเปิด เราก็เดินกลับไปลากรถของเราไปเข้าคิวใหม่นั้น พอลากรถใกล้จะถึงแล้วผู้ชายที่ต่อคิวเป็นคนที่สองในคิวข้างๆ กันก็ทำหน้าเน่าแล้วบอกเราว่า “รู้ใช่ไหมว่าเขาต้องเอาคนที่ต่อคิวเป็นคนต่อไป” ทั้งๆ ที่คุณผู้ชายก็ไม่ขยับจากคิวตัวเอง คือจองคิวนึงด้วยกาย อีกคิวด้วยปาก
เพราะเพิ่งได้สำผัสกับน้ำใจของผู้ชายที่ยกน้ำมันให้เราอยู่หยกๆ ความเห็นแก่ตัวของผู้ชายคนนี้ก็ดูน่าเกลียดมาก แล้วแบบไหนจะถูกหล่ะ การช่วยคนอื่นหรือการช่วยตัวเอง เพราะถ้าช่วยคนอื่นก่อนคือถูก เราก็จะไม่สู้เพื่อสิทธิ์ของเรา ถ้าช่วยตัวเองก่อนคือถูก เราก็จะไม่ได้ช่วยคนที่อาจต้องการความช่วยเหลือนั้น หรือว่าความพอดีคือให้บ้างเอาบ้าง ไม่ต้องให้ตลอดหรือเอาตลอด แต่ดูตามความเหมาะสม ณ จุดนั้น ดูตามสถานการณ์ หรือคุณคิดว่าอย่างไร
No Comments