You desire something, but only if it’s on your terms. You want to attend the event with your friends, but not if you have to drive out of your way to pick them up. You want to park in the metered spot but don’t want to pay when running in to grab something real quick. You want the great flavor, but not the fat that makes it tasty.
If only you could see that if you’re the one who wants your friends to go to the event then you have to do it on their terms. If you want to park there then you have to abide by the parking spot’s rules. If you want to eat rich, tasty food without the consequences that come with the rich ingredients, then you need to eat less of it or work it off. If you could see that you’re the beggar and not the chooser, you’d change yourself and not expect others to adjust to fit your needs. When we see ourselves as someone with a right to choose, sometimes we do ugly things, things we will come to regret later.
เราอยากได้อะไรสักอย่าง แต่ว่าต้องเป็นตามเงื่อนไขของเรา อยากให้เพื่อนไปงานกับเราแต่ไม่อยากเป็นคนที่ต้องออกไปรับเพื่อน อยากจอดรถตรงนั้นแต่ว่าไม่อยากจ่ายค่าจอดรถ อยากกินอาหารที่มันและอร่อยแต่ไม่อยากอ้วนเพราะความมันนั้น
ถ้าเพียงเห็นได้ว่า ถ้าเราเป็นคนที่ต้องการเพื่อนก็ต้องทำตามที่เพื่อนต้องการ ถ้าเราอยากจอดรถตรงนั้นก็ต้องทำตามกฎแห่งที่จอดรถนั้น ถ้าเราอยากกินอาหารมันอร่อยแล้วไม่อ้วนเราก็ต้องกินให้น้อยลงหรือไปออกกำลังกาย ถ้าเราสามารถเข้าใจได้ว่าเราไม่ได้เป็นคนที่มีสิทธิ์เลือก แต่เราเป็นคนที่เปรียบเสมือนขอทานเราจะไม่มีความทุกข์ใจตรงนี้เพราะจะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์แทนที่หวังว่าสถานการณ์จะปรับเข้ากับเรา เพราะเมื่อเราเห็นว่าเรามีสิทธิ์เลือกเราอาจทำอะไรลงไปแล้วมาเสียใจทีหลัง
No Comments